اضطراب در دوران بارداری

بارداری دوران هیجان انگیزی است. شما به زودی والدین یک انسان دوست داشتنی و کوچک خواهید شد. ممکن است انتظار داشته باشید که در دوران بارداری هیجانات را تجربه کنید، یا ممکن است احساسات شما را غافلگیر کند. برخی از زنان در هر بال زدن یا لگد احساس شادی می کنند و از تغییر بدن خود شگفت زده می شوند. برای زنان دیگر، بارداری سخت است و با خستگی شدید، تغییرات خلقی و نگرانی های مداوم را به همراه است. ممکن است متوجه شوید که هر ماه که می گذرد، افکار شما از کنترل خارج می شوند و بر عملکرد شما در محل کار و روابط شما در خانه تأثیر می گذارند. اما چگونه اضطراب خود را مدیریت می کنید و آیا باید آن را درمان کنید؟

چه چیزی باعث اضطراب در دوران بارداری می شود؟

نگرانی در دوران بارداری شایع است. تغییرات هورمونی بارداری، سقط‌های دلخراش قبلی و مشکلات خواب، همگی ممکن است به اضطراب مادران آینده کمک کنند. ممکن است نگران این باشید که چگونه یک نوزاد بر روابط شما با دوستان یا اعضای خانواده، سلامت فرزند آینده تان، تجربه زایمان یا بار مالی یک عضو دیگر خانواده تأثیر می‌گذارد. همه این نگرانی ها کاملاً طبیعی است. برای انسان، مقدار معینی از اضطراب محافظت کننده است.

علائم اختلالات اضطرابی در دوران بارداری چیست؟

اگرچه طبیعی است که نگران سلامت کودک خود باشید، اما در برخی موارد این نگرانی ناتوان کننده می شود و ممکن است نیاز به توجه بیشتری داشته باشد. افکار در مورد سلامت نوزاد ممکن است وسواسی شود، حتی زمانی که پزشکان اطمینان می‌دهند. نگرانی همچنین ممکن است به صورت علائم فیزیکی مانند ضربان قلب سریع، مشکل در تنفس یا حملات پانیک ظاهر شود. اگر این اولین بار است که سطح بالایی از اضطراب را تجربه می‌کنید، ممکن است به خودی خود ترسناک باشد. هنگامی که اضطراب شروع به تداخل در عملکرد روزمره، روابط یا عملکرد شغلی شما می‌کند، ممکن است به عنوان یک اختلال اضطراب طبقه بندی شود – اگر درمانگر شما آن را تشخیص دهد.

اضطراب می تواند در هر زمانی از بارداری رخ دهد، یا ممکن است برای اولین بار پس از زایمان ظاهر شود (اضطراب پری ناتال اصطلاحی است که برای اضطراب در دوران بارداری و بعد از زایمان استفاده می شود). به نظر می رسد که میزان اختلال اضطراب فراگیر در سه ماهه اول، احتمالاً به دلیل تغییرات هورمونی، بالاتر باشد. شایع ترین علائم اضطراب شامل نگرانی مداوم، بی قراری، تنش عضلانی، تحریک پذیری، احساس ترس، ناتوانی در تمرکز و مشکلات به خواب رفتن به دلیل نگرانی است. برخی از زنان همچنین علائمی را در نتیجه سایر اختلالات اضطرابی از جمله اختلال هراس، اختلال وسواسی- جبری یا اختلال استرس پس از سانحه تجربه می کنند.

متأسفانه، دو مورد از رایج ترین ابزارهای غربالگری سلامت روان در بارداری (غربالگری افسردگی پس از زایمان ادینبورگ و مقیاس 7 ماده ای اختلال اضطراب فراگیر) در تشخیص اضطراب در بارداری بی نقص نیستند. اختلالات اضطرابی در دوران بارداری و پس از زایمان اگرچه کمتر تشخیص داده شده است، شایع است و ممکن است از هر پنج زن یک نفر را تحت تاثیر قرار دهد. بسیاری از زنان در سکوت رنج می برند.

اضطراب درمان نشده چه اثراتی بر جنین دارد؟

هنگام فکر کردن به مدیریت اضطراب، مهم است که هم خطرات درمان و هم مضرات اضطراب درمان نشده را در نظر بگیرید. اگر چه کمتر از افسردگی مطالعه شده است، تحقیقات نشان می دهد که اضطراب ممکن است بر مادر و جنین تأثیر منفی بگذارد. اضطراب خطر زایمان زودرس، وزن کم هنگام تولد، سن حاملگی زودتر و دور سر کوچکتر (که به اندازه مغز مربوط می شود) را افزایش می‌دهد.

چند درمان برای اضطراب در دوران بارداری چیست؟

خوشبختانه درمان های زیادی وجود دارد که می تواند اضطراب در دوران بارداری را کاهش دهد و به شما کمک کند احساس بهتری داشته باشید. برای بسیاری از زنان، داروهای ضد اضطراب در دوران بارداری یک گزینه نیست، زیرا اطلاعات کمی در مورد بی خطر بودن چنین دارویی بر روی جنین وجود دارد. برخی از زنانی که قبلاً داروهای اضطراب مصرف می‌کردند ممکن است به دلایل شخصی بخواهند داروها را در دوران بارداری قطع کنند.

درمان‌هایی مانند رفتار درمانی شناختی (CBT) در دوره قبل از زایمان (دوره کمی قبل، حین و بعد از زایمان) نویدبخش است. CBT  بر چالش‌برانگیز کردن افکار، احساسات و اعمال ناسازگار تمرکز می‌کند و  استراتژی‌های مدیریت اضطراب را به شما آموزش می‌دهد.

اگر اضطراب شما شدید است، داروها ممکن است گزینه مناسبی برای شما باشند. مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) معمولاً برای افسردگی و اضطراب در دوران بارداری و پس از زایمان تجویز می‌شوند. به نظر نمی‌رسد که SSRI ها با افزایش خطر ناهنجاری های مادرزادی عمده مرتبط باشند. با این حال، SSRI ها ممکن است با علائم گذرا نوزادی مانند بی قراری، لرزش، گریه و مشکل در تغذیه همراه باشند که طی چند روز خود به خود برطرف می شوند.

استفاده از بنزودیازپین‌هایی مانند لورازپام (آتیوان) و آلپرازولام (زاناکس) در دوران بارداری مدت‌ها موضوع بحث‌برانگیزی بوده است. اگرچه مطالعات قدیمی‌تر ارتباط بین مصرف آنها و افزایش خطر شکاف کام و لب را نشان می‌دهد، اما مطالعه جدیدتری که در مورد استفاده از بنزودیازپین در دوران بارداری انجام می‌شود، این ارتباط را زمانی که این داروها به تنهایی استفاده می‌شوند نشان نداد (اگرچه ممکن است در صورت ترکیب این داروها خطر افزایش یابد. با داروهای ضد افسردگی).

چه چیز دیگری به اضطراب در دوران بارداری کمک می کند؟

به فعالیت بدنی منظم بپردازید. به طور کلی، انجام فعالیت بدنی در دوران بارداری بی خطر است. با این حال، اگر در معرض خطر زایمان زودرس هستید یا عوارض بارداری دارید، ابتدا با پزشک خود مشورت کنید. از خواب کافی اطمینان حاصل کنید. چه یک روتین آرام قبل از خواب باشد، چه بالش بارداری، یا چند شب در رختخوابی دور از شریک خروپف خود، اکنون زمان آن است که یاد بگیرید چه چیزی برای خواب شما مفید است.

ذهن آگاهی را تمرین کنید. تحقیقات نشان می دهد که ذهن‌آگاهی ممکن است نگرانی های مربوط به زایمان را کاهش دهد و حتی می‌تواند از افسردگی پس از زایمان جلوگیری کند.

روزمره نویسی و نوشتن افکار. نوشتن در مورد نگرانی‌هایتان ممکن است به شما کمک کند تا راه‌حل‌های بالقوه را بشناسید، و به شما اجازه می‌دهد تا در مورد نگرانی‌هایتان فکر کنید.

زمان نگرانی را برنامه ریزی کنید ما اغلب نگران هستیم زیرا نمی خواهیم چیزی را فراموش کنیم. وقت گذاشتن 30 دقیقه به پایان روز، زمانی را برای شما فراهم می کند که به طور مؤثری نگران باشید، اما شما را از نگه داشتن نگرانی های خود در بقیه روز رها می‌کند (به خودتان یادآوری کنید “بعداً به این افکار خواهم رسید”).

منبع

https://www.health.harvard.edu/blog/how-can-you-manage-anxiety-during-pregnancy-202106252512